Shakespeare günümüzde yaşasaydı Kış Masalı'nı nasıl yazardı? Cevabı Winterson'da. On yedinci yüzyılın Shakespeare'si dilini kesinlikle böyle kullanırdı. O bildiğimiz, okuduğumuz şiirsel dilden tamamen uzak, son derece sokağa ve çağa uygun ve enteresan, romantik ve nasıl olduğuna sadece duygu yüklemeleriyle anlam verilebilecek gelişmeler, tam da böyle akla uydurulabilinirdi. Daha önce Shakespeare Yeniden uyarlamaları okumamıştım. Ama bir uyarlama olarak Atıq Rahimi'nin Dostoyevski'den (Suç ve Ceza) uyarladığı "Kahrolsun Dostoyevski" kitabından sonra okuduğum en iyi uyarlama oldu Zaman Boşluğu. Zaman Boşluğu'nda, Kış Masalı'nın bilirkişisi olan Delphoi Kahinleri yerine konan bilim, tanrısal biliciliği ortadan kaldırıp bilimsel çalışmaları inkar edilemezliğin yerine koyar. Çağdaş düşüncede tam da olması gereken budur çünkü aklın üstünlüğü uzun zaman önce ilahi kaynakların gücünü zayıflatmıştır. Bu anlamda günümüz dünyasında bir ruhban memuruna danışmak kitaptaki karakter Leo için de saçma bir şey olurdu. Kitapta Leo'nun düştüğü kuruntu daha teknolojik verilere dayansa da Kış Masalı'ndaki gibi birden bire ve anlamsız görünen durumdan bir adım daha elle tutulur seviyede. Bunun da sebebi kuruntuların, Xeno'nun davranışlarındaki daha fazla samimiyetten geliyor. Kış Masalı'nda sadece yan yana olan görüntü, Zaman Boşluğu'nda daha mahrem temasa kadar dayanır. Kış Masalı'ndaki Autolycus karakteri bir geçiş, bağlantı sağlayacak bir eklem olarak vardı. O bir düzenbazdı. Zaman Boşluğu'nda da aynı isimle yer alan bu karakter daha masum bir kişiliğe sahip ve daha pasif duruyor. İsmi sık sık ve tam olarak anılan tek karakter de Autolycus'tur. Kış Masalı'nın Leontes'i, derin bir üzüntü, pişmanlık içinde yıllarını harcar. Zaman Boşluğu'nda Leo'nun içinde bulunduğu üzüntüyü bulamayız aynı şekilde. Sanırım bunun sebebi yine yazımdaki çağın ruhsal yaklaşımı. Karakterlere yüklenen his, zamanının akışına göre düzenlenmiş. Leo, pişmanlık ve üzüntü ile birlikte bunu okuyucuya hissettirmekte zayıf davranır. Kış Masalı romans bir özellik taşır. Yer yer gülümseten konuşmalar, düşünceler barındırır. Winterson Zaman Boşluğu'nda bunu bir üst seviyeye taşır. Gülümseme, gülmeye kadar varır okuyucuda. Ayrıca kitabın dram özelliğinin de Zaman Boşluğu'nda zayıfladığı bariz şekilde görülür. Diğer Shakespeare Yeniden uyarlamalarını da incelemek farzdır artık. Bu kalitede bir uyarlamayı okumaktan geri duramam.

Zaman BoşluğuJeanette Winterson · Doğan Kitap · 201753 okunma

·

493 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

H. Ferventis