Devamlı bir "dehşete kapılma hali" içinde yaşıyorum. "Sürekli dehşet" benim "her şeye karşı hazırlıklı olma" isteğimden kaynaklanıyor. Sanki bütün dehşetleri zaten yaşamışım da her birine ayrı ayrı tepki vermeme gerek kalmamış gibi davranıyorum. Bu nedenle dehşete düşürüldüğüm zaman pek dehşete kapılmıyorum artık. Birinin beni dehşete düşürdüğünü (şimdi olduğu gibi) ancak sonradan fark ediyorum. Bir görünüp bir kaybolan bir dehşet silsilesi içinde yaşamaya başlamam böyle oldu: Ayrıca bu kişisel dehşetlerin birbirine çok benzediğini tespit ettim. Bunlar çoğunlukla bir aşağılanmadan kaynaklanıyor. Aralarındaki benzerliğin iyi bir yanı da etkilerini çabucak yitirmeleri.
Sayfa 52Kitabı okudu
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.