Var olduğumu hiss etdiğim yerde değilim
Kendimi ararken beni arayanın kim olduğunu bilemiyorum.
Her şeyden sıkılarak gevşiyorum.
Ruhumdan kovulmuşum sanki.
Kendime bakıyorum
Kendi kendimin seyircisiyim ben
Duyğularım, içimdeki bilemediğim bir gözün önünden, dışarıya ait şeylermiş gibi dizi dizi keçiyor
Kendimden sıkılıyorum.
Her şey, hatta gizemden yapılmış kökleri bile, sıkıntımın rengine bürünmüş.
Özlediğim hiç bir şey yok .Hayatım acıyor.
Bulunduğum yer acıyor, kendimi bulabileceğimi düşündüğüm yer çoktandır acıyor.
Acı çekiyorum..
Amma bunu hak edip etmediğimi bilmiyorum.
Kendimi arıyorum, bulamıyorum.
Hiss etmek ne böyük bir ağırlık
Hiss etmek zorunda olmak ne böyük bir ağırlık
Soğuk bir el boğazımı sıkıyor, hayatı solumamı engelliyor..
İçimdeki her şey ölüyor, hatta düş kurabildiğime olan güvenim bile...