Dostluğumuz, arkadaşlığımız, tanışıklığımız, tümüyle eğlenceli olmak
zorunda.
Her türlüsü ürkütücü olan içtenlik baş gösterdiği anda, şakaların opak
muşambasına bürünüyoruz. Birbirimizi oyalamak, kibarlığın yegane yolu oldu. Saptırılmış ve bir yönetmeliğe uyarlanmış saygının gereği olarak cıvıtmak. . . ne kader ama.
Kral, en büyük soytarı olmak zorunda.
İnsanlar, yakınlaşmanın yolunu kendilerine acındırmakta ya da muhataplarının kafasına demirle vurmakta arıyorlar çoğu zaman.
Bir de benim gibi, dokunaklı genellemeler yapanlar var.
Şimdi bunları söylüyorum ya, sabah dünyaya, insanlara inanıyor olarak
uyanacağım .