Freud Schreber vakasını tartışırken, deliliği tanımladığını düşündüğümüz özelliklerin - hezeyanlar, halüsinasyonlar vs.- aslında birincil değil, ikincil semptomlar olduğunu söyler. Bunlar deliliği oluşturan öğeler değil, deliliğe verilen yanıtlardır; Bleuler, Jung, Lacan ve Winnicott'un da savunacağı gibi, kendi kendini iyileştirme girişimleridir.