Hüzün gölgesi
kendini aş! değersizliğe icra edilmiş o ruhlarla aş!
... yaşamın her bir hâzan...
dünyaya duyulan bir sevgi silsilesi. bu silsileyi sabit bırak! filizlenmesine izin verirsen;
içinde yalnızca katıklı yükler tomurcuklanır.
eğer gönül gözün açık ve hep uyanık kalırsan, her sonun, aslında birer başlangıç olduğunu görürsün. maverayı perdeleyen dünyaya sırtını çevir. içindeki haritanın derinliklerine inersen;
orada farklı bir coğrafyanın var olduğunu görürsün. büyük bir coşku ve hayranlık içerisinde düşlenmiş mekanlar.....
şarkı'da garbı'da, şimali'de cenubu'da sensin.
her zahmet tası, ruh süzgecinden geçirildikten sonra rahmete dönüşür.
öfkeyle bilek yumruladığın her yere, sükunet aynasını tut! ve sonra bak o yerlere;
hüznün gölgesi en çok nereye düşüyormuş.?
✏..... (R. K)
·
100 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.