Anılarımı, yaşanmışlıklarımı, hayatıma giren, girmesi muhtemel insanları oturdukları yerden rahatsız edip ayağa kaldırsam... Bir insanın yaşamına doğrusu yaşadıklarımıza kaç puan verilebilir ki? Tam puan!? Gülüşlerimizi tersine çeviren, acılarımızın aksine kanmamızı sağlayan bakış açısı var ikinci kitapta da. Bilinçaltı mızraklarını doğrultarak kendi yaşamını aktarmanın deli cesaretine hayran kalabilirsiniz. Hepimiz birilerine yakalanmamak için gizlenirken, ben buradayım diyen adamın kitabı bu. Daha çok içine kapandı, kuyunun dibinden çıkmaya uğraştı, önce kendini aşağıladı sonra parmakla onu gösterip aşağılayanlara-başta kaderin baskısını yapan Tanrı'ya- kızdı. İlk kitaba göre daha güçlü betimlemeler dikkatimi çekti. Yine meraklar içindeyim. El mahkum, üçüncü kitabı bekleyeceğim.