Kitapların yakılması, yok olması fikri her zaman çok korkutucu gelmiştir. İtfaiyecilerin kitap yakması ise tam bir distopya. Yer yer çok bastırılmış hissetsem de bir 1984 romanı kadar boğmadı beni, bu çok daha iyi benim için. Hem akıcılığından hem de boğmamasından dolayı daha kolayca okumamı sağladı. Aile televizyonu kısımlarını zihnimde pek canlandıramadım, mantığını da çözemedim. Önsöz ve sonsöz ile daha tamamlanmış gibi bir izlenim verdi. Bazı bölümler ise çok hızlı bir şekilde geçildi. Ama yine de kesinlikle okunması gereken bir kitap, kitapların yakıldığı bir dünyada sadece kitap okuduğunuz sürece bulunmanız dileğiyle...