İlk kitapta Barlas gizemli bir şekilde Mısır'da kayboluyor ve kendini bambaşka dünyada buluyordu. Sadece bu kısım bilimkurguydu ve kalan diğer kısmı epik fantastik olarak adlandırabiliriz. Aslında ana karakterin erkek ve de yazanın bir kadın yazar olduğunu gerçeği beni afallatmıştı. Nasıl ki çok nadir beyfendi yazarlar kadın karakterleri gerçek yansıtabiliyorsa, görünen o ki yazarımız da bunu başarabilmiş. Alışılagelmişin dışına çıkmak gerçekten kolay değildir. İlk kitap başlangıç olduğundan dolayı durağandı ikinciye göre. Hatta baya durağandı. Arkadaşların bariz oku ısrarı daha da meraklandırmıştı. Hatta ponçik bir arkadaşım dayanamayıp kitabı bana hediye etti. Amma da kendimi önemli hissettim sormayın Savaş sahneleri gerçekten doyurucuydu. Ve benim gibi tarihin o kanlı tozlu sayfalarını sevenler için bu sahnelerin gerçekçi ve de ordaymış gibi hissettirmesi çok önemli. Kızım ne yazdın sen? Dedim mi, dedim. Ben de ordaydım, hatta Grace'nin yanında kılıcımı hunharca savuruyordum yanıklara. İkinci kitapta kehanetler ve yalanlar ortaya çıkarken tüm bunların asıl nedeni de ortaya çıktı tabi. Geçmiş ve gelecek bölüm geçişleri kesinlikle doğru çizgide, kafa karışıklığına fırsat vermeden ilerledi. Aynı performansı üçüncü ve son kitapta da beklediğimi söylemem lazım. Sen tut ikide bizi coştur üçte fıs olmaz. Bak hele o son sahne neydi? O an yazarı neyse zaten gezmelerdeydi ulaşamadım, şarjımda bitmişti arkasından atıp tutamadım. Ama her bölümde şunu söylettin yazar: 'Lanet olası kaideler! Hepinizin canı cehenneme pislikler!' Neyse Efenim, dehşet ve ibretle benim gibi kaçık #fantastikkitap severlere tavsiye ederim.

Salvator - Ordor'un LanetiMerve Akyüz · Otantik Kitap · 202277 okunma

·

109 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülcan Bülbül