Konuşuyoruz , konuşuyoruz , konuşuyoruz da söylediklerimizin çocukların kulağından içeri ses olarak girip nasıl bir hisse dönüştüğünden pek bahsetmiyoruz . İstedim ki sesin hisse dönüştüğü yerde biraz soluklanalım . " Kırk kere söyledim" gibi artık dilimize pelesenk olmuş dil kalıplarını kullanırken aslında ne demek istediğimizi , çocuğun bunu nasıl duyduğunu , nasıl anlamlandırdığını tartışalım . (Ziya Selçuk)
Hayat yolculuğunda bazen bazı insanlara karşı içinizde bir ezelden tanışıklık duygusu olur. Ziya Selçuk benim için öyledir ve söyledikleri bilmem neden hep kalbime işlemiştir. Kitaba gelecek olursak kendi çocukluğuna uzanmak isteyen ve bir çocuğun hayat yolculuğuna doğrudan ya da dolaylı eşlik eden bir insanın mutlaka okuması gereken bir kitap. Hani bazı kitaplar vardır ya her paragrafından bir kitap çıkar, öylesi. Her sayfasını özümsemek, sindirmek için sanırım üçer kez okudum. Tek sitemim biraz daha yaşanmışlık ve örnek olaylarla besleyebilirdi kitabı. Okumaktan keyif aldığım ve bana çok şey kattığına inandığım güzel bir eserdi, ilgi duyan herkese nacizane tavsiye ederim. 💐
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.