Onlar hakikati görmüştü ve hakikat onları özgür kılmıştı. Onlar şefkatle doluydu ama duygusal değillerdi; her şeye göğüs germiş ve asla kolay incinmemişlerdi. Kendi ruhlarının karanlık derinliklerine battılar ve günün ışığına doğdular. Onların kendilerini kurtaracak bir idole ihtiyaçları yoktu çünkü onların dayanakları kendileriydi ...