Yalnızlık o kadar sinsice yaklaşır ki, yürek bu yakınlaşmayı önceleri hissetmez. Yavaş yavaş sanki sisle kaplı bir duvar örülür insanın etrafına. Kalabalıklar dindiremez yalnızlığı. Orada kaçacak hiçbir yer, sığınacak hiçbir duygu ve yaslanılacak hiçbir omuz yoktur. Büyük bir suskunlukla gece gündüzü, gündüz geceyi takip ederken, atılan yalnızlık çığlıkları, suskunluğu bozmaya asla yetmez. Sağda, solda her tarafta yüzleşilen tek duygu yalnızlıktır artık.
Sayfa 41Kitabı okudu
·
88 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.