Ortaçağ beslenmesi Çin'de de görülen salgı teorisinden etkilenmiştir. Ortaçağ Batı dünyasında evrenin her biri ayın özelliklere sahip; ateş (sıcak ve kuru), su (soğuk ve ıslak) toprak (soğuk ve kuru) hava (sıcak ve ıslak) olmak üzere dört unsurdan oluştuğuna inanılırdı. Buna göre insan vücudunun işleyişi biri birine bağlı dört salgının işleyişine bağlıdır. Sarı safra, balgam, siyah safra ve kan. Her şey bu dört salgının işleyişinin düzenlenmesi ılık ve nemli normal durumun korunmasına bağlıydı. Pişirme gıdanın niteliğini değiştirmekte, ısı bir gıdayı kuruturken kaynatma nemlenmesini sağlardı. Geç Ortaçağ Avrupa tıp teorisine göre sekiz çeşni vardı. Tatlı, yağlı, acı, tuzlu, keskin, ağır, deniz gibi tuzlu ve ekşi. Salgı analizine bağlanan bu sekiz tat, ortaçağ beslenmesinde önemli bir yere sahipti (Woolgar, 2008: 168)