"... bir insan kendini ne kadar sınırlarsa, öte yandan sonsuza o kadar yakın olur; işte böyle görünüşte dünyadan kopuk yaşayanlar, özel yapıları içinde karınca gibi, dünyanın tuhaf ve eşi benzeri olmayan bir maketini kurarlar."
İlk cümleden son cümleye kadar heyecanı ve merakı bir an olsun yitirmeden okuyacağınızdan emin olduğum bir kitap 
Satranç. Kısa klasiklerde pek rastladığım bir durum olmasa da 
Stefan Zweig yazdığından çok daha fazlasını anlatmış bu kitapla.
Ben kısa bir özet geçmek yerine, incelememin en başında verdiğim kısa alıntıya örnek teşkil eden Dr. B'den bahsetmek isterim.
Kapana kısılmış, hiçsizliğe mahkûm edilmiş birinin beyninde neler döndüğü, verdiği psikolojik savaş bundan iyi anlatılamazdı sanıyorum. Yalnızlıkla; uğraşsızlıkla; günü, saati bilmeden, hatta gece mi gündüz mü olduğunu ayırt edemeden aylarını geçiren bir adam hayal edin. En büyük işkencenin nasıl yapıldığını izleyin. Sonu beklediğiniz gibi mi olur, bambaşka mı bilemiyorum. Okuyacaklara keyifli okumalar diliyorum.
Benim için bambaşkaydı..
·
267 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.