Sevgi ediminden çok, sevilme/sevilir olma meselesine takılı kalan, sevgiyi dar kapsamlı düşünen sağlıksız insanlarız. Sevmek, sevilmekten önemlidir diyor oysa Erich Fromm. Anne-baba, kardeş vs. değil, tüm dünyayla bağlantılı bir tutum olarak sevgiye değiniyor. Sevgiyi hayatında durup beklediğin ve aniden varolan bir mucize olarak değil, bir eylem olarak gör diyor bir nevi. Yaşamdaki tüm sorunların sevgisizlik veya sevginin yanlış yöneliminden kaynaklandığını düşünen biri olarak, sevgiyi ‘insanın varoluş sorununa tek tatmin edici cevap’ olarak gören bu kitabın herkes tarafından okunması gerektiğini düşünüyorum. Her ne kadar hümanizm etkisi baskın olsa da Freud’un libidocu sevgi anlayışını yüzde yüz doğru kabul etmeyen bir düşünce okumak iyi geldi.