Keşke diyorum, güzel insanları vefatlarından önce tanıyabilmiş olabilsek. Bazı insanlar bereketli bir ağacın meyveleri gibi, biz ancak daldan düştükten sonra görebiliyoruz. Yine dalındayken bilemesek bile toprağa düşmeleriyle kendilerinden sonra bir bereketli ağacın yeşermesine sebep oluyorlar. Kitap iki ana bölümden oluşuyor. Bir Asım Gültekin ağabeyin dergi yazılarının derlendiği bölüm bir de onun vefatından sonra gıyabında yazılanların. İstanbul'u onunla keşfedeceğim inşaallah. Her yazısında bir yer bir insan tanıyor, burayı görmeliyim diyorsunuz. Daha önce duymadığım ezgiler, bilmediğim kütüphaneler, dergiler, yazarlar... Bir de bu kadar çok insana dokunmuş olması. Bugün okuduğumuz yazar, dinlediğimiz müzisyen bir çoğu için; bir bakıyorsunuz Asım abi tutmuş ellerinden ama biz hiç duymamışız. 21. yüzyılda derviş misali bir hayat yaşamış. Yine diyorum daha dallarındayken o meyveleri tanımak gerek.

Uçtun Yine Deli GönülAsım Gültekin · Aşina · 202195 okunma

·

65 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hilal