Marga’yı en ilginç kılan şey, özgürlüğe olan tutkusuydu — öyle uç noktalardaki özgürlüktü ki bu, bir başkasının yaşamının ötesine bile uzanabiliyordu.
Hayallerinin seviyesine ulaşamamıştı ya da belki de ulaşmıştı, o güzel özgürlüğü sonunda kendisi için ölümcül olacak cani bir kibir şeklinde yozlaşacağı noktaya vardırana dek inat etmişti. Zaten hayatın mucizesi de celladın baltasıyla ya da intikamın hançeriyle daha önce karşılaşmamış olması, yıllarca yaşamını Kader’e ve yasalara nanik yaparak sürdürebilmiş olmasıydı.
Sayfa 177 - Can
·
177 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.