Yavaş yavaş Melih Cevdet okumamızın da sonlarına geliyoruz. Bu kitabın en güzel sözü üzerinde aynı fikirde miyiz? Nedir, o söz: “Parçalanıyordum kimse bilmeden.” Bu söz beni epey etkiledi desem yeridir. Yine sık tekrar ettiğim şiirin her insan için başka şeyler düşündürdüğü konusunda ısrarım devam ediyor. İşte insan arada böyle kendine hitap eden, etkileyici birkaç kelime istiyor.
Yalnızlık ve Ölüm duygusunun hakimiyetini inkâr edemeyiz şiirlerin genelinde. Tabi bu şiirleri anlamak zor, çok zor. İnsanların neler hissettiğini bilmek gerekiyor ki şiirini anlayasınız. Kendi okumanızdan bile daha güzel okuma olabilir mi yoksa biraz torpil mi yapıyoruz bilmiyorum ama, size şöyle bir paylaşım da yapmak istedim.
youtube.com/watch?v=e-M5ErO...
Bu bağlantıya tıkladığınızda Melih Cevdet Anday’ın sesinden dinleyeceksiniz kitaba adını veren şiirini. Sanki şiirini kendisi okuduğunda, benim kendi kendime okuduğumdan çok daha anlamlı gibi duruyor ama emin değilim.
Hepimize iyi okumalar dilerim..