Gönderi
Ruhu çürük
Doğduğu günden beri melankolik bir karaktere sahip olan yazarın kendi otobiyografisi. Çocukluğunda ailesi ve arkadaşlarına şaklabanlık yaparak bir rol üzerine hayat yaşıyor. Aslında görünen ve iç dünya hep farklı. Hayata tutunmayı beceremiyor ve hiçbir şey onu mutlu kılamıyor. Onun için dünya da soğuk bir cehennem. Hayatı, ölmek zorunda olduğu düşüncesiyle yaşamakla geçiyor.
Peki bütün bunların sebebi ne? Yaşadığı kötü olaylar veya depresyon mu? Hayır. O doğuştan sıkıntılı, çocukluğundan, ruhu çürük. Bir insanın gerçekten de böyle dünyaya gelmesi mümkün değil mi? Yazar bu kitabı yazmasıyla birlikte artık tam anlamıyla insanlığını yitirdiğini vurguluyor ve onun için artık yazacak, söyleyecek hiçbir şey kalmıyor. Artık dönüş yok onun için, hiçbir şey onu bu hayata bağlayamaz neden mi? Çünkü; Hayatın kendisi tüm suçların kaynağı! Ölmek zorunda. Bazen bir ben miyim aykırı bu dünyada ki diye kendini sorgulamadan da edemiyor ama bir çözüme ulaşamıyor. Çok fazla alkol kullanan yazar alkolü bırakmak için morfin almakta ve doz aşımı ile artık bir uyuşturucu bağımlısı haline gelmiştir. Çevresi de onun için artık "yaşayan cesetten başka bir şey değil" demekte. Ne bir bisiklet sürmeye hevesi var ne de şelaleleri görmeye. Ona düşen ıstırap çekmek ve her zamankinden daha fazla. Acı duyma yetisini dahi kaybettiği, her şeye yabancılaştığı o an istediğini elde etmiştir. Artık soğuk cehennemde gerçek bir ceset haline gelmiştir.
·
558 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.