Bu kitap benim Dostoyevski ile tanışma kitabımdı. Uzun zamandır okumak istiyordum fakat okuyamamıştım. Fark etmeden Dostoyevski'nin ilk kitabıyla başlamışım, güzel bir tesadüf oldu. Kitaba gelince, normalde mektup okumaktan hoşlanmam fakat bu kitap güzeldi. Kitap bittiğinde hoş bir his kalıyor insanın içinde. Kitapta bir kaç yerde yapılan Gogol (ve aynı zamanda diğer Rus yazarlar için) da yazar mı işi gücü fakirlerin ipliğini pazara çıkarması iğneleme yapması sarkastik olmuş, özellikle böyle bir kitap için :D Bu tarz imaları hoşuma gitti. Onun dışında genel olarak başta da dediğim gibi hoş olmuş ama mektup olarak okuduğumuzdan mıdır bilmiyorum karakterlerin yaşadığı acıları tam olarak hissedebildiğimi söyleyemeyeceğim. Belki bu benden kaynaklı bir şeydir fakat okurken masal havasına girdi ve işin sonunda zaten iyilerin kazanacağını ve kötülerin kaybedeceğini bildiğim için kederler yaşatmadı bana. Belki de amaç budur. Yine de kitabı okurken buruk, tatlı bir hüzne boğulmadım değil. (Benim kitabım eksi basımdı onun da etkisi olmuştur belki) Bu kısımdan sonrası spoiler içerebilir. ~ Kitapta Emelayn ve Emelyan karakterleri için yazar sanki farklı olduğunu düşündüğümüz ve iyi zannettiğimiz şeylerin aynı olduğunu göstermek istemiş. Onun dışında karakterin fakirleştiği zaman işittiği hakaretlerin General tarafından övgü alınca ilgi ve saygıya dönüşmesi... Varvara karakterinden ziyade ana karakterimizi daha çok sevdim. Kıza başından beri ısınamadım nedense çok bencil ve şımarık bir hava verdi bana (öyle olmadığını biliyorum ne kadar acılar görmüş ama...) keşke onun gençliğini biraz daha okumuş olsaydık. Kitabın sonuyla ilgili bence çok boşluklar kaldı ben sonunu kesin bir şekilde bitiren, devamında ne olacağını okuyucunun fikrine bırakmayan kitapları daha çok seviyorum aslında ama bu kitapta öyle bir gereklilik yoktu. Durum kesit hikayesi gibiydi. Ve bu boşluklar sıkıntı yaratmadı. Dostoyevski için pesimist yazdığı genel olarak çok söylenen bir şey fakat bu kitap öyle değildi. Başlamadan önce, İnsancıklar diğer kitaplarına göre daha hafiftir, yorumlarını duymuştum ama olsun bakalım. Bence güzel bir kitaptı fakat aklımda yer eder ve uzun süre yaşar mı bilmiyorum. Çerezlik kitap denemez ama ciddi bir kitap da değildi. O yüzden arada, bir Anna Karenina'nın üzerine okunabilecek bir kitap denebilir. (Dostoyevski'nin kitabına ciddi değil dediğim için umarım üzerime toprak atılmaz, siz hayranıysanız da bana bakmayın yani ciddidir de ben anlamamışımdır... ) İlk olarak önereceğim bir kitap olmaz, gerek mektup yazım tarzından gerek biraz durum hikayesi gibi olduğundan ama beğenmediğimi söyleyemeyeceğim. Son olarak bula bula ilk incelemesini başka kitap yokmuş gibi Dostoyevski'nin kitabına yazan kendime aferin demek istiyorum. (!) Hayır yani senin neyine Dostoyevski için inceleme yazmak. O yüzden umarım düşüncelerimi düzgün yazabilmişimdir demek istiyor ve yazımı okuduğunuz için teşekkür ediyorum. Keyifli okumalar. ^^

İnsancıklarFyodor Dostoyevski · Timaş Yayınları · 200061,7bin okunma

·

90 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.