Dini konularda eğitim almanın/dinde uzmanlaşmanın neticesi dincilik (din tüccarlığı/din şovmenliği) değildir. Zira dincilik, ancak cehaletin bir tezahürüdür.
Diğer yandan reklamı edilen şey de metalaşır; din bir meta değildir. Bir yaşama biçimi ve dünya görüşüdür.