o halde kimlik başlı başına bir nörobilim meselesi ha?
Dışlanma neden acıtır? Bu durum, toplumsal bağlanmanın evrimsel bir özellik taşıdığının; başka deyişle acının, bizi etkileşime ve başkalarınca kabul edilmeye yönlendirdiğinin bir işareti olabilir. Yerleşik nöral düzeneklerimiz, bizi başkalarıyla bağ kurmaya ve gruplar
oluşturmaya iter.
Bütün bunlar, bizi saran toplumsal dünyaya da ışık tutar: İnsanlar her yerde ve sürekli olarak gruplar oluştururlar. Ailemiz, dostluklarımız, işimiz, genel tarzımız, tuttuğumuz spor takımları, dinimiz, kültürümüz, deri pigmentlerimiz, dilimiz, habilerimiz ve siyasi eğilimlerimiz aracılığıyla birbirimizle bağlar kurarız. Bir gruba dahil olmak bize huzur ve rahatlık verir. Bu gerçek, türümüzün tarihi hakkında başlı başına önemli bir ipucudur.
Sayfa 178
··
289 views
Nasıl açıklayacağımı bilemiyorum fakat bu kitap kendinize her gün ısrarla sorduğunuz aptalca soruları, içinizi kemirmesi için ürettiğiniz ucuz kuruntularınızı, bomboş komplekslerinizi ve komplekslerimizi, "hey! Aptal sen toz zerresi bile değilsin" demek ister gibi sizin bulunduğunuz konumdan giderek uzaklaşarak sizi daha geniş çekime ala ala sonra dünyayı, sonra uzayı, sonra gezegenleri sonra samanyollarını, kümeleri her şeyi içine alan bir drone gibi. Sizi ne kadar küçük olduğunuza inandırmak için, biraz iyilik yaparcasına biraz küçümsercesine evrene ulaşana dek sizden uzaklaşarak, daha geniş çekime ala ala bütün evreni çeken bir kamera gibi.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.