bir ben tamım kederimde sanki
bir de dağları suskun yeryüzü.
gece o kadar gidiyor ki geriye
sanki tarihte kalmışız.
sanki binlerce yıldır
adı gılela rüzgârın
sanki annem
hep buğday savurmuş
kalbinin hizasından.
şimdi bu telaşın beni ağlattığı
günbatımında
geçmişin tüm adımları kalbime toplanıyor
bana bir yol gösteriyorlar uyumlarıyla,
burada kalmalarıyla hep
bana bir yuva.
·
66 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.