Gönderi
Gökyüzünün benim için ne anlama geldiğini anlayamazdı.
Birçok okuyucu bilir ki, bazı kitapları sadece okumayız. Ruhumuzu, kalbimizi, aklımızı ele geçirirler. Bazı kitaplar son sayfası kapandıktan sonra kitap olmaktan çıkar... Bu kitapta benim için öyleydi, kitabın kapağını kapattıktan sonra biraz durdum ve çocukluğumu düşündüm. Okşamak için uzattığımız elimiz aslında bir çocuğun başı değil, hayatıymış... Bunu çok güzel başardı Portuga. Samimi ve gerçek sevgi gördüğü iki kişiden biriydi o. Genel olarak bir hüzün ve umut havası hakim. Bu kitapla beraber serinin diğer kitaplarını da okumanızı tavsiye ederim. Ve son olarak; Dünyadaki tüm çocukların sevgi ile aile sıcaklığında büyümesini sağlamasını diliyorum.
Çoğu kişi biliyordur ama ben yine de konusunu kısaca anlatayım; Yazarın da çocukluğundan izler taşıyan Şeker Portakalı; fakir bir ailenin beş yaşındaki oğlu olan hayal gücü çok gelişmiş olan Zeze'nin başından geçenler anlatılıyor. Çok yoksul bir ailenin oğlu olan Zeze, hassas, zeki ve duygusal bir çocuk. Etrafına özel bir sevgiyle ve oldukça duyarlı yaklaşıyor. Fakat bir yandan da yaramazlık yapmaktan vazgeçmiyor ve bu yaramazlıklar başına türlü türlü çorap örüyor. Bu yüzden sürekli ailesinden dayak yiyor. Sahip olduğu Portakal ağacı ile kurduğu iletişim, Portekizli Manuel Valadares ile arasındaki bağ ve birçok şey Zeze’nin dünyasını farklı kılıyor. / Bilesin ki kalbimiz kocaman olduğu sürece sevdiğimiz her şey içine sığar...
·
194 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.