Savaşın acımasızlığını bize Paul Baeumer anlatıyor, on dokuz yaşında bir öğrenci. O ve sınıf arkadaşları, toplum baskısı ve büyüklerinin, öğretmenlerinin kahramanlık hevesleri yüzünden cepheye gönderiliyorlar. Hepsi de çocuk yaştadır savaşa giderken, ancak cepheye yolculukları sırasında bindikleri trende bırakırlar çocukluklarını. Daha doğru düzgün askerî eğitim alamadan bir anda savaşın içinde bulurlar kendilerini. Savaş nedir bilmeden, kim ve ne için savaştıklarını öğrenemeden siperle, kurşunlarla, adice parçalanan bedenlerle tanışırlar. Can çekişen arkadaşları yanında, ellerinden kayıp giden gelecekleriyle de karşılaşırlar bir anda. İnsanî duygulardan yoksun, parçalanmış yüreklerinin izinde hayatta kalmaktır tek amaçları. Ölmeden, öldürmek…Oysa düşman olarak gördükleri karşı taraf da kendileri gibi çocuktur…. Bana çok dokunan bir okumaydı. İşin içine çocuklar girince vatan ve kahramanlık romantizmini aldı götürdü. Geriye sadece unutamayacağım sahneler ve acılar kaldı.

Garp Cephesinde Yeni Bir Şey YokErich Maria Remarque · Everest Yayınları · 20223,285 okunma

·

88 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

inminuet