Ol gün kani ki gün gibi sûzan idim sana
Olsan revâne sâye-i bî-cân idim sana
Ne gülde reng ü bû vardi ne sabâda fer
Ben gülşen de bülbül-i nalân idim sana
. HAYÂLİ
Sayfa 90Kitabı okudu
·
65 görüntüleme
O günler nerede ki senin aşkınla güneş gibi yanıyordum;yürüdüğün zaman cansız bir gölge gibi arkandan geliyordum
Güle renk ve koku,sabah rüzgarında takat kalmamıştı. Ama ben yine de senin bahçede inleyen bir bülbül idim
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.