Gecenin bir vakti derdim sen,
Yüreğimi sızlatan sen,
Gözyaşlarımın sebebi sen,
Kalbi kanayan ben,
Gülebilen yine sen.
Aptallık mıydı beklemek?
Aldatılıp hala gelmesini istemek?
Ya affet demesede affetmiş olmak?
İntihar değil mi acıyı kanatmak?
Sussana kalbim
Daha fazla savunma yeter
Gelecek diye de bekleme artık
Ölen dirilir, giden gelir mi hiç?
Mutlu musun, vicdanın rahat mı?
Sızlamıyor mu sol yanın?
Çınlamıyor mu kulakların?
Nasıl gülebiliyor hala gözlerin?
Böyle kolay mı unutmak?
Hiç yaşanmamış sayabilmek,
Boş bedenlerle gönül eğlendirmek,
Talan olmuş yüreğime yazık.
Gittin ya hani,
Ahımı da yanına alarak,
Oysa tek bir cümle yeterdi,
Yine yeniden başlamaya.
Bu şiir uykumdan hıçkırarak uyandığım , uyuyamadığım gecelerde ona söylemek istediğim sözlerin sanki ona yazıyormuşçasına kendime gönderdiğim mesajların bütünleşmiş hali.