Sen beni öpersen
Belki de aşkımız pratik karşılık bulur
Ne ikna edici bir intihar girişimidir
Şimdi göz göze gelmek
Elbette ata binmek gibidir seni sevmek sevgilim
Elbette gayet rasyoneldir attan atlamak
-freud diye bir şey yoktur.
Sen beni öpersen
Belki de ben gangsterleşirim
Belki de şair olurum
Seni de aldırırım yanıma
Bilesin;
Göğsümde hangi yöne açmış tek gülsün
Yani ya bu eller öpülür,
Ya sen öldürülürsün...
-haydi iç de çay koyayım...
“Günün aydın, akşamın iyi olsun” diyen biri olmalı.
Bir telefon çalmalı ara sıra da olsa kulağımda.
Yoksa, zor değil, hiç zor değil,
Demli çayı bardakta karıştırıp,
Bir başına yudumlamak doyasıya.
Ama; “Çaya kaç şeker alırsın?”
Diye soran bir ses olmalı ya ara sıra
“adın üç kere geçti saçma sapan bir filmde
yalnız olsam çok ağlardım ama annem bakıyordu
otoban dolusu gürültüyü sıkıştırıp beynime
anne dedim, hadi çay koy da içelim.”