Manen terakki etmeyen, işin hakikatini bilmeyen kimseler kaderi yanlış yorumlarlar. Hüzünlerine, elem ve yeislerine ilaç olarak kullanırlar. Başına türlü musibet gelir."Ne yapayım, benim kaderimmiş" der. Bir derece teselli bulur. Lakin bu teselli ne kendisine fayda verir ne de amellerine güzellik katar. Bu hal, kaderin hukukunu bilmemekten ortaya çıkar ki teselli değil hakikatte musibettir.
Sayfa 126Kitabı okudu
·
173 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.