Yalnızlığın ve hüznün romanı
Pavese 
Yaşama Uğraşı kitabında bu kitaptan şöyle bahsetmişti.
Bugün Yalnız Kadınlar Arasında bitti. Son bölümlerin her biri bir günde yazıldı. İnanılmaz, şaşırtıcı bir kolaylıkla ortaya çıktı bu roman. Önemli gerçekler yavaş yavaş farkına varılarak, açıklığa kavuştu.
(Clelia’nın çocukluğundan beri düşlediği, ancak artık bayağı ve cehennemsi bulduğu bir dünya içinde yaptığı yolculuk) ancak bir ay sonra, nisan başlarında, kafamda
belirdi. İşe korkusuzca giriştim. Ama üsluplaştırmanın inceliğinden yoksun kuklalar ve minyatürlerle oynayıp oynamadığımı bilemiyorum.
Çocukluk yıllarını geçirdiği Torino’ya bu kez bir iş kadını olarak dönen Clelia’nın, resim sergilerinde, bohem çevrelerde karşılaşıp dostluk kuracağı kadınlar, bir mutluluk hayalinin peşindedir. Mutluluğun anahtarı kimisi için erkek, kimisi için eşcinsellik, kimisi için para, kimisi içinse ölümdür. Clelia’nın, bir otel odasında intihara giriştiğine tanık olduğu Rosetta’ya özel bir ilgi ve yakınlığı vardır. Ancak Clelia'nın onunla kurduğu dostluk bile genç kadını yaşama bağlayamamıştır.
Pavese'nin bir erkek olarak, kadın gözüyle olayları aktarması onun iyi bir yazar olduğunun kanıtıdır. Pavese bu kitapla 1950'de İtalya'nın önemli edebiyat ödüllerinden Strega Ödülü'nü aldıktan sonra, kahramanı Rosetta gibi, Torino’da bir otel odasında intihar ederek yaşamına son vermiştir.
Kitapla kalın.
·
95 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.