Yine aynı şekilde, Stoacılık için her tür arzu, her tür tutku saf aklın bir yabancılaşmasıdır; nitekim, Stoacı bilge, akıl yoluyla nefsine egemen olur ve kendisine bağımlı bulunmayan, benliği dışında kalan her şeyden eli ni eteğini çeker; bilge olmayan bir kimse ise, arzu ve tutku yoluyla, kendisinden "başkası"na bağlanır; o "başkası"na bağımlı olur; kendine yabancılaşır, yani aklını yitirir, hezeyanlara düşer, mutsuzlaşır, saçmalaşır, öylelikle, insaniliğini yitirir (ya da fazlasıyla insanileşir).
Sayfa 51Kitabı okudu
·
68 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.