Adamcıl, yeni baskılardaki ismi ile İnsandan Kaçan... Moliere'nin mizahi yanı düşük ama düşündürücü, felsefi tarafı yüksek bir eseri.
Alceste karakteri üzerinden içi dışı bir olmayan insanlara getirilen çok yerinde bir eleştiri içeriyor kitap.
Örneğin;
"Ben herkesin sözüyle özü bir olmasını, şerefli adamlar gibi, gönülden gelmeyen sözü söylememesini istiyorum." Sayfa 18
"İnsanların hepsinin dostu olanlar, benim dostum olamaz" Sayfa 19
"Her tarafta bayağıca bir dalkavukluk, adaletsizlik, menfaat, ihanet, düzenbazlıktan başka bir şey bulamıyorum; artık dayanamaz hale geldim, öfkemden kuduruyorum; bunun için niyetim bütün insanlığa karşı hücuma geçmek." Sayfa 22
Kitap son derece akıcıydı ve okuduğum 1941 baskısının çevirisi, dili gayet güzeldi.
Görüşleri, düşünceleri ve okuma zevki ile birlikte çok sevdiğim bir eser oldu.
Ayrıca 17. Yüzyıl insanlarının samimiyetsizliğinden, gerçek duygularının önünde perdeler oluşundan dertli olan Moliere bugünün insanlarını görseydi ne düşünürdü acaba
Mutlaka tavsiye ediyorum.
Herkese faydalı okumalar dilerim.