İnsan dışındaki varlıklar, baktıkları yeri belli etmezler. Büyük bir incelik ve zarafet göstergesidir bu. Sadece insanlar gözleriyle başkalarını rahatsız eder. Hayvanlar kafaya bakar, mantarlar göğe, bitkiler her yere. Dağlar yükseklere bakar, ovalar kendi içine. Nehirlerse hiç bir yere bakmadan öylece akar. Oysa insan, gözbebeklerini arsızca bir noktaya diker ve soyup soğana çevirir karşısındakini. Göze bakarak niyet okur o. Üstelik bunu yaparken izin dahi almaz. Ve baktığı, dokunduğu her yerde silinmesi imkansız izler bıraktığını katiyen umursamaz.
Sayfa 33Kitabı okudu
·
288 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.