Ben kitabın kısa versiyonunu okudum. Okurken de gülmekten, tebessüm etmekten yoruldum. Hele Sanço'nun metinleri beni bitirdi. Her insanın deli bir tarafı vardır. Bu delilik bazen çevremizdekileri rahatsız eder. Fakat kahramanımız Don Kişot'un deliliği ise çevresine ne zarar verir, nede mutsuz eder. O kendince bir kahramandır ve yaptığına körü körüne inanmaktadır. Aşka gelince hepimiz aslında beynimizde yarattığımız bir insanı istemiyor muyuz? İşte Don Kişot'ta aklında ki Dulsinea ya da böyle aşık.
Kitabı bitirdikten sonra bugün aşağıda ki haberi okuyunca kendi kendime dedim ki her insanın içinde biraz şövalyelik, kahramanlık ve güç isteği mutlaka var. Keyifli okumalar...
msn.com/tr-tr/yasam/yen...
