Kitaru bir gün, “baksana, kız arkadaşın olmayınca yalnızlık çekmiyor musun?” diye sordu.
“yalnız hissetmiyorum diyemem” diye yanıtladım.
“o zaman, Tanimura, benim kız arkadaşımla çıkmaya ne dersin?”
Kitaru’nun ne demek istediğini pek anlayamamıştım. “senin kız arkadaşınla çıkmak mı?”
“iyi bir kızdır. çok güzeldir, samimidir, çok da akıllıdır. bundan emin olabilirsin. onunla çıkarsan pişman olmazsın.”
“pişman olurum diye düşündüğümden değil” dedim, ne demeye çalıştığını pek anlayamamıştım. “iyi de neden ben senin kız arkadaşınla çıkayım ki?
bunun nedenini anlayamadım.”
“sen oldukça iyi birisin çünkü” dedi Kitaru, “yoksa bunu senden istemezdim.”