Item: Ati'nin İnsanları
Rating: 10 puan verdi
Author: Zehra Gaylan

Zehra Gaylan

@GaylanZeHra·

28 Ağustos 2022 23:46

250 syf.

· Kitabı okudu

10/10 puan verdi

Beğendi

KİTAP TAVSİYEM Ati'nin İnsanları Alıntılar _Ne harabiyim,ne harabatiyim,Kökü mâzide olan âtîyim... Yahya Kemal _Yaşarken var olan sınırlar,yazarken yoktur,Hayal ettiğimiz her şey elimizin altındadır... _Kaderini değiştirmeye çalışma sadece doğru kararlar al çünkü o zaman kaderinin kendiliğinden değiştiğini göreceksin... _Zaman,hep istediğimizde yavaş akardı,zaman bizi sevmezdi... _İnsan ve zaman köprüde karşılaşan iki inatçı keçi gibiydi ve o köprüden düşen hep insan olurdu... _Beklemek,aynı zaman gibi bizim alışmadığımız bir eylemdi... _İnsan olmak,iyi olmayı ve herkesin de iyi olmasını istemekti... _Bu hayatta büyük güç sahipleri her seferinde kendi çıkarlarının peşinde koştular ve sonunda buldukları ise acıdan başka bir şey değildi... _Sadece masum insanlar için gerçek mutluluk vardır.Çünkü onlar gerçek mutluluğun ne demek olduğunu bilirler ve hayatları boyunca bunun için minnettardırlar... _Çünkü sevgi,bütün kapıları açar... _Bazen yaş almak yaşamak demek değildir ve bazen yaş almadan da büyümek zorunda kalırız... _Kaderin birbirine bağladığı insanlar vardır,ortak anılar çoğaldıkça bu bağ kuvvetlenir ve eğer bir gün yolları ayrılsa bile bu bağın izleri ömür boyu sürecektir... _Sevgimi sorgulama,senin yolun benim yolum... _Herkes hata yapar,bir kere geliyoruz bu dünyaya... _Biz kaderimizi değiştiremeyiz,biz seçimlerimizi değiştirebiliriz... KİTAP HAKKINDA Merhabalar...Alıntılardan da anlaşılacağı üzere büyük bir keyifle,heyecanla okuduğum kitabın Ati'nin İnsanları'nın yorumu ile geldim bugün.Sorsanız türü fantastik lâkin ben okurken kendimi Cemre,yaşanan her şeyi de normal karşıladım.Öylesine sıcaktı ki sayfalar,işe giderken okurken,bir kaç durak kaçırmışlığım var.Canım sağolsun Yüz yüze tanışma fırsatı bulduğum Cahide Hocam ile sohbetimizde fantastik kitaplara ön yargılı yaklaşmıştım bir dönem dedim ve o güzel gülümemesini yüzüne takınarak, _Size kitabımı hediye edip okumanızı sabırsızlıkla bekleyeceğim,türü fantastik dedi. Masamızı nahif gülücükler kapladı ve kısa bir süre sonra kitap elime ulaştı.Aman Allahım,rahmetli ninemle radyoda dinledigimiz,arkası yarın hikâyeleri lezzetinde bir kitap çıkmadı mı? Elimden bırakmak istemiyorum.Betimlemeler,anlatım öyle keyifli ki,gözlerimi kapatınca Cemre yi,Leman Hanım'ı,Gülistan'ı görebiliyorum.Hatta arada abartıp o bahçeli evde yaşadığımı var saymışlığım dahi oldu. Bazı tanışmaların tesadüf değil tevafuk olduğuna dair inancım,bir kez daha yanıltmadı beni... Efendimm gelelim kitabımıza.Can alıcı konulara çok değinmeden Cemre'nin sırrına ihanet etmeden bahsetmeye çalışayım müsaadenizle. Kahramanımız Cemre,anne ve babası ile mütevazi bir hayat yaşayan,o yıl üniversiteye başlayacak olan bir genç kız.O güne kadar hayatı rutin şekilde devam eden Cemre,annesi ile gittiği sahil kenarında,tam eve gitmek üzereyken bir anda bulunduğu yerdeki gerçek görüntüler kayboluyor ve sarmaşıklarla çevrili duvarı olan bahçeli bir evden adam kendisine sesleniyor. "Nereye gidiyorsun?Dur lütfen yanlış anladın..." Kısa süreli yaşanan hadise,annesinin omzuna dokunup, _neyin var kızçem? diye sormasıyla yavaş yavaş kayboluyor.Tabi gördüğü hayali annesine anlatamayan Cemre,bır şey yok diye o anı atlatsa da uzun bir süre etkisinden kurtulamıyor.İlk aşkı Selim ile gittiği,çocukluğundan beri aynı huzuru bulduğu çok sevdiği sahil ile arasında kalıyor yaşananlar.Sevdiği komşusu Gülistan a bir şeyler çıtlatıyor lâkin Gülistan halüsinasyon dur,uyuklamışsındır diye geçiştirince bahsi kapatıyor.Benim gibi eskiye ve geçmişe olan sevgisi arada Cemre yi rahmetli anneannesinin dikiş makinasına oturtuyor ve boş vakitlerde yaptığı çizimlerine bu dikiş makinası ile hayat vermeye çalışıyor.Yine tam makinaya oturmuşken çekmecesinin hemen yanındaki kabartmanın altında oyuk olduğunu görüyor.O an içeriye giren annesiyle durumu paylaşıyor ve birlikte kabartmayı kaldırıp oyuktaki gizli parşömen kağıdı buluyorlar.Üzerinde Cemre'ye yazılı notu gören anne kız daha da şaşırıp kağıdı açarak okuyorlar 'Güzel torunum Cemrem.Bu mektubumu bulduğuna göre vakit geldi demektir.Bu bir imtihan güzel kızım.Kaderini değiştirmeye çalışma sadece doğru kararlar al çünkü o zaman kaderinin kendiliğinden değiştiğini göreceksin...' Buraya kadar ne var şaşılacak her şey normal diye düşünseniz de,Cemre'nin anneannesi bu notu ölmeden önce yazıp saklıyor ve onu da bırakın ortada ne Cemre var,ne annesinin hamileliği.Peki anneanne yıllar sonra doğacak bebeğin kız,hatta adının Cemre olacağını nereden biliyor da bu notu yazıp saklıyor?neyin zamanı geldi? İşte bu ince ayrıntılara kafası takılıp araştırmaya başlamasıyla hayatı değişiyor Cemre'nin.Gördüğü hayalleri ara ara devam eden Cemre,geleceği gördüğüne inanmaya başlıyor ta ki babasının kaza geçirip araba çarpacağını da görüp yaşadıktan sonra emin olana kadar...Eee ne yaptın Zehraaa,kitabı anlattın heyecanı kalmadı diyorsunuz değil mi?o vakit cevap vereyim,yanılıyorsunuz.Çünkü bu anlattıklarım sadece ilk on sayfaya dahil olanlar.Asıl hikâye buradan sonra başlıyor.Hem öyle bir hikâye ki,bir amaç uğruna seçilmiş kişiler ile bir araya gelip heyecan dolu vakitler geçiriyorsunuz. _Cemre babasının kaza geçireceğini nasıl görüyor,engel olabiliyor mu? _Yalnız başına gittiği anneannesinin evinde bulduğu defterde neler yazıyor? _Üçüncüler de kim? Aman Allahım yoksa Cemre....hayırrr _Peki ya kırmızı kapaklı defter?o kimin?onun içinde hangi sırlar gizli? _Efsunlu ev kime ait? Niçin herkese görünmüyor?nedenn? _Ayın eşsiz ruhunu taşımak ne demek? Kimler ayın eşsiz ruhunu taşıyor?Cemre ile ne ilgisi var? _Dora Kabara...bu da kim? Gerçek mutluluğu getirecek güçlerin sırrını nereden biliyor? _Ay kız kim?Niçin her yerde karşısına çıkıyor? _'Erkekler tarafindan baskıya,zorbalığa ve ölüme uğramış kadınların olmadığı,bağımsız güçlü kadınlar,onları destekleyen erkekler ve böyle ailelerde yetişen mutlu çocukların olduğu bir dünya yaratmak' sizce kimin,kimlerin tek amacıydı? _Geleceğin insanları için plan kuranlar kimlerdi? _Ati'nin insanlarına olan borç ne idi? Peki ya aşk!Adil olmayan cihanda aşk adil kalabilir miydi?hangi aşk adildi? Taşlar...taşlar neyin hikmeti,dualar,efsunlu ev,yüzü yanık kadın,gül dövmeli adam ve dövmesinin hikâyesi ne? Takip edilenler,takip edenler,dostlar,düşmanlar kimler? Ati'sini görüp aşka yenik düşen kim? Bu gidişin dönüşü mümkün müü...? Tüm bu soruların cevabı ve fazlası soluk soluğa okuyacağınız sayfalarda gizli.Geleceğinin kapısını aralamaya çalışan Cemre nin hayatındaki gerçek dışı hikâyenin,bu kadar gerçekçi oluşu sizi çok şaşırtacak.Birçok konuda gönül gözünüz açılacak ve özellikle kadınlar ile ilgili yazgı denilen ön yargıyı fırlatıp her birinin küllerinden doğabilmesi için adımlar atmak isteyeceksiniz. Peki hikâye nasıl bitiyor Zehra derseniz,cevap vereyim Başladığı gibi. Yıllar önce çok sevdiği sahilde duyduğu o ses sesleniyor Cemre'ye _"Nereye gidiyorsun?Dur lütfen yanlış anladın..." Lakin bu kez ,bu sesten sonra Cemre evine gidip yatağına uzanmıyor,bu kez güzel bedeni kanlar içinde asfalta... Ati'nin insanlarına salınacak güzel bir habere ihtiyacımız var Cahide Hocammm #buhikayeburadabitmez . Neyse ki yazarımızdan serinin ikinci kitabının müjdesini aldım lakin nasıl sabredip bekleyeceğim muamma.Sanırım bu süreçte kitabı bir kez daha sindire sindire okuyacağım.Rahmetli anneannemin ölmeden evvel,bunun kıymetini ancak sen bilirsin kızım deyip bana verdiği dikiş makinasını anımsadım bir an.Çekmecesinden bulduğum küçük bebek elinin,o makinayı karıştırmaya gelen minik canlılara ait olduğunu düşünürdüm küçükken.Ne dersiniz,ben de üçüncüler den olabilir miyim? Peki ya siz? Belki de üçüncüler'in bulunduğunuz yerdeki kolu da sizsiniz.Ve en büyük güç taşınız yüreğiniz,merhametiniz ve duyarlılığınız... Tek eleştirim ve ilişkisiz bulduğum ,kitap kapak tasarımı oldu.Cemre'nin odasında açık pencerede uçuşan bir perdenin altında ,eski bir dikiş makinası görüntüsü resmi hayal ettim kitap kapağında.Bu da benim hayalim tabiki... Küçük bir alıntı ile veda etmek istiyorum, 'Ayın ışığı güneşe göre sönüktür.O,güneş ışığını karanlık yerinden dünyaya yansıtır.Bizler de insanların içindeki ışığı dışarı yansıtmaya çalışan kimselerdik.Onların güzelliklerini ortaya çıkarmak,koskoca evrende dünyayı yaşanabilecek daha iyi bir yer hâline getirmek için görevlendirilmiş seçilmiş kimseler.Mayamızda bu vardır.Hepimiz kadınız.Hepimizin özel yetenekleri ve kişisel görevleri vardır... Cahide Gürkaplan Adıma imzalı kitabı ve emekleri için yazarımıza sonsuz Teşekkürker Ediyorum.Rabbim ailesine ve küçük prens oğluna sağlık versin.(İkinci kitap çabuk gelsin) LÜTFEN SEVDİKLERİNİZE KİTAP HEDİYE EDİN Tavsiye Ederim Sevgiler ZeHra Gaylan #okuyanannezehra #kadın #kadınızbiz #atinininsanları

Ati'nin İnsanlarıCahide Gürkaplan · Lora Yayıncılık · 06 okunma

375 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zehra Gaylan