Saksılarımda birbirinden nadir çiçekler vardı. Türlü zahmetlere katlanarak onları toplamıştım. Toprağına kadar özenmiştim. İlk sene tüm güzellikleriyle kendilerini gösterdiler.
Sonra topraktan bildiğimiz bitkiler de çıkmaya başladı. Onları koparmaya kıyamadım. Elim gitmedi. Yaşasınlar, istedim. Hikâyenin sonunda, iyice çoğaldılar ve nadir olan bütün çiçekleri yok ettiler.
Yaşantımız da böyle değil midir? Sıradanlığa göz yumdukça, öyle kimseleri ve davetsiz gelenleri hayatımıza doldurdukça, kıymetli olanları kaybediyoruz.
Sayfa 31 - İbrahim Tenekeci, Senden bir eser
·
41 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.