Arjantinli yazara siftahımı bu kitapla yapmış oldum. Derleme hikayelerden, mesellerden ve masallardan bölümleri Borges'in diliyle okuyoruz. Anlattığı hikayelerde dünyanın çıkarmakta hiç zorlanmadığı cani, düzenbaz, hergele, kabadayı gibi bilumum tiplerin hızlı hayatlarına tanık oluyoruz. Kitabı okurken aklıma şu soru geldi; "Neden saf kötülük içerisinde insanlar her dönemde varlar ve insanın özü hakikaten de iyi bir maya değil mi?" İnsanlar kötülüklerini kendi ölçüleri ve dehaları çapında yapıyorlar, kimisi Almanya'ya hükmedip milyonlarca insanı öldürüyor, kimisi sığır sürüleri çalıp, Yeni Dünya'da zenci kaçırıp satıyor. Peki ilkine ikincisinden daha kötü diyebilir miyiz? Bir diğer mevzu ise sadakat, yanılsamalar ve bilmenin felaketi. Jorge Luis Borges bence mesajı açık olan anlatıların dışında insanı arada bırakan ve felsefi problemleri kucağınıza bomba misali atan derlemeler yapmış. Bir yandan toplumsal baskının da sezildiği Japon sadakati, diğer yandan renklerin, şeytanın ve meleğin yanılsamaları. Ve hep daha öteyi bilmenin, maskenin ardındaki gize duyulan açlığın getirdiği felaket... Kitabı bitirdikten sonra doğanın, varsa yaratıcının, insanın doğal sınırları olduğunu bunları aşmaya çalışmanın bir çeşit suç olduğunu, şiddetin, saldırganlığın nedenlerine insek, kontrol etmeye çalışsak da bunu bitirmenin mümkün olmadığını düşündüm. Basit insanların basit sahtekarlıkları dışında, büyük suçların zayıf ruhlar ve iradelerle nasıl beslenip filizlenerek korku saçtığını düşünürsek, ateşi harlayanların kötülüğünden çok, dünyanın kötülük ve ALÇAKLIK için nasıl uygun bir yer olduğu apaçık bir şekilde ortada...

Alçaklığın Evrensel TarihiJorge Luis Borges · Can Yayınları · 20211,633 okunma

·

214 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ekrem