“Bugün hayattaysak eğer, soyağacımızdan birileri “Ya o ya ben!” dediği için değil miydi?” Henüz 9 yaşında, annesini hiç tanımamış, babası ise bir insan kaçakçısı olan Gâza nın hikayesi Daha. Kitapta Gâza'nın hem babası Ahad hem de yaşamla vermiş olduğu o acımasız mücadele ve sonunda akıl sağlığını kaybedişini, yavaş yavaş erimesini okuyoruz. Her bir satırı o kadar gerçek ve göz ardı ettiğimiz şeylerle dolu ki, insan denilen varlığın içindeki vahşi hayvanın son derece korkunç olduğunu görmekten kaçınıyoruz. Biz kaçtıkça, böyle şeyler olmaz dedikçe “daha” diyor Hakan Günday. Daha. Ve ancak o zaman anlıyoruz etrafımız Gâza ve Ahadlarla dolu. Kitap düzensiz aralıklarla akışta dört önemli döneme -bölüme- ayrılmış. Bunlar Rönesans resmindeki teknik terimlerle tanımlanmış: Sfumato, Cangiante, Chiaroscuro ve Unione. Bakıldığında mânasız bulunsa da Gazâ’nın hikayesine dair ipuçları veriyor. İlk kısım olan “Sfumato”nun anlamı, renk ve tonların karışması. Aydınlıktan karanlığa geçiş tıpkı Gazâ’nın hayatı gibi... Gâza’nın yaşadıklarını, kafasının içindekilerini okumak son derece zor oldu. Sindirip devam etmekte çoğu zaman zorlandım, çeviremedim sayfaları. Neden dedim. Neden bir çocuk bunu yaşamak zorunda. Ve neden biz bunca şey olurken gözlerimizi kapatıp yüzümüzü çeviriyoruz? Gâza'nın hayatını okurken bir yandan da tam da Günday'dan beklenildiği üzere dünyadaki özellikle de türkiyedeki bir çok soruna değindiğini görüyoruz. Sözün özü bu kitap hem sizden çok şey alıp götürecek hemde çok şey katacak. Yüreğinizi hop ettirecek dolu dolu bir kitap.

DahaHakan Günday · Doğan Kitap · 202313,6bin okunma

·

51 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

chamomel