Gönderi
Dışardan bakıldığında mükemmel görünen ama o perde kaldırıldığında gerçekle yüzleşilen bir hikaye mutlu aile çöplüğü.
Üstü örtülüp içte büyütülen ve bir çığ gibi büyüyerek herşeyi içine alan gerçekler.
Erkek ve kadının bakış açılarından anlatılan, doğruları, yanlışları sentez eden bir kitap. Kendi dünyanda arkanı döndüğün, geride bıraktığın sustuğun gerçeklere bakmanı sağlıyor.
Yazarımız ilişki gerçekliğini ele alırken göz ardı edilen gerçeklerin gün yüzüne er ya da geç çıkacağını geç kalınmışlığın bir çare olmayacağını anlatıyor aslında.
Severek okuduğum akıcı bir kitaptı tavsiye ederim.
Orhan Erdal Şebnem onlar üniversitede tanışan farklı hayatların kesiştirdiği dostlardı. Zengin ve uçarı olan Orhan hep ayrık otu gibi kalırdı birlikteliklerinde. Orhan aşık olduğu Şebnem'i bir çok deneme sonunda evliliğe zor ikna etti ama nikaha günler kala birlikte eğlendikleri gün sabahında Erdal apar topar yurtdışına gitti.
10 yıl sonra geri gelen Erdal birlikte yenilen yemek ve en ski dostların yıllar içinde biriktirdikleri ile yüzleşmeleri.
Bütün mutlu aileler birbirine benzer. Her mutsuz aileninse kendine özgü mutsuzluğu vardır.
Hapishaneler sadece parmaklıklar, kilitli kapılar, yüksek taş duvarlar, rutubetli mahzenler, dikenli, elektrikli teller arkasında değildi. Ev, ofis, adliye üçgeninde kadın, avukat, anne olarak infazımın gerçekleştiğini düşünürken buluyordum kendimi.
Belki de bırakabildiklerimi özgürlük sanıp, asıl terk etmeyip yanımda taşıdıklarımın esaretin olduğunu görmezden gelmiştim.
·
56 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.