Biliyorum caminin avlusunda toplanan kalabalık bana değil,
Gelen ünlüleri görmek için
'Aa, o da burda, şu da burda!' deyip
Beni musalla taşında unutanları görüyorum!
Hayatımda ilk defa katıla katıla gülüyorum!
Çünkü, kırkım dolmadan unutulacağımı biliyorum.
Yaşlı bir selvi ağacının gölgesinde oturup
Yılların yorgunluğunu çıkarıyorum
Birden önümden sırasıyla Nisa'lar, Tolga'lar, Sadri'ler
Daha birçok sanatçı geçiyor.
Selam veriyorum, hiçbiri görmüyor.
Sesleniyorum: 'Anne, ben buradayım.
Baba, ben buradayım.
Sesleniyorum ama kimse duymuyor.
Eşime sesleniyorum: 'Nerde benim yamalı elbiselerim, boyalarım?'
Çocuklarım burada beni niye yalnız bıraktınız?
Ağlıyorum, ağlıyorum, ağlıyorum.
Günahımla sevabımla Allah'a sığınıyorum.
Nejat Uygur
·
270 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.