“ uzun süreden beri
kimse yalnız, sade ve süssüz bir hayattan tatmin olmuyor,
her an başka bir şeye arzu duyuyor. "
ş e y l e r " için yaşamak
istiyoruz."
Simone Weil
-sözüyle başlmk istıyorum.., çok manidar geldi belkide kitapla örtüşdüğünü düşünmem/ di..
Yitirmiş olabileceğimiz her şeye hayıflanıyorum, ama kazanımların yitimleri aştığını asla unutmuyorum.
(S:8)Başlarken böyle seslenıyor okuruna yazar İÜ
Arka kapaktan aldığımız bilgi ise:
Italo Calvino haz ve iktidarla ilişkilendirdiği bu öykülerinde insanın kaosunu satırların şaşmaz düzenine taşıyor. Baştan sona kavisli yol boyunca, önümde oturan Olivia'nın bakışını yakalamaya çalışıyordum; ama cipin sarsıntıları ya da oturduğumuz yerler arasındaki yükseklik farkı nedeniyle, bakışımın gözlerine değil, dişlerine denk geldiğini fark ettim (dalıp gitmiş bir yüz ifadesi içinde ÇÜ dudaklarını yarı aralık tutuyordu); ilk kez gülümseyişinin aydınlık parıltısı olarak değil, kendi işlevlerine en uygun araçlar olarak gördüğüm dişlerine: Etin içine girmek, onu parçalamak, öğütmek. Nasıl gözlerindeki ifadeye bakarak bir insanın düşüncesini anlamaya çalışırsak, şimdi ben de öyle bu keskin ve güçlü dişlere bakıyor ve orada bastırılmış bir arzuyu, bir bekleyişi duyumsuyordum.diyor yazarımız..
Calvino okumk keyıfli, bu ara sıkça buluşup hem hal oluyoruz, buluşmakarımız devam edecek gıbı, dınlenmk farklı dilde ki öykülerin gizeminde Kendını bulmk isteyenler
Buyurun #OKUYUN #OKUTUN
·
173 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.