İnsanın kendine ait ve kendine göre bir dünyasının olması ne güzel. Hem kendi hâlindesin hem de dışarıyla irtibatın/bağın var, kendine sınırlar çizmişsin ama bencil de değilsin, her şeye yetişmek yerine yetebildiğin kadar var olmaktan mutluluk duymayı öğrenmişsin.
