Kısa ve öz bir sahneye tanıklık ediyoruz. Bencileyin, müstesna bir üslubu var Pakdil'in.
' ipince kesilmiş bir hastanın soluğu ' cümlesiyle giriş yaparak oyuna dikkatleri çekiyor. Fakat bir ölümü okuyacağını düşünenleri dolmuşa bindiriyor, zira kanserli hasta benzetmesiyle sömürge çarkına dönen sistemi, küçük bir oyunla tenkit ediyor.
