îbn Şeddâd şöyle yazıyor:
"Bir keresinde hristiyan yaşlı bir kadın ona geldi.
Göğsünü yumrukluyor ve durmadan ağlıyordu. Sultan
sebebini sorunca: Bir eşkıyanın gelip küçük kızımı çadırımdan alıp kaçırdığı için gece boyu feryad edip
ağladım. Sonra biri bana; sultan çok şefkatli ve
merhametlidir. Git ondan imdat dile, dedi. Ben de
kalktım, sizdeft yardım istemeye geldim. Ben kızımı artık
ancak sizden alabilirim, dedi. ; -
Sultan kadının haline çok acıdı. Gözleri yaşlarla
doldu. Hemen birini ordu pazarına göndererek bu kızı
kimin satın aldığım araştırıp bulması için emir verdi. Kim
satın aldıysa verdiği paranın kendisine verilerek
çocuğunun getirilmesini istedi. Biraz sonra, giden askerin kız çocuğunu omuzuna almış olarak getirmekte olduğu görüldü. İhtiyar kadın yere kapandı, alnını yere 1
koyarak uzun süre kendi (batı) dilinde bir şeyler söylendi durdu, sonra da sevinç ve neşe içinde çocuğunu alıp gitti.