Âh benim merhametli Sevdiceğim,
Yolda susuz kedi görsen, avucunla su taşıyorsun,
Benim aşkınla kül olduğumu görüyorsun da,
Düşecek bir damlayı bana çok mu görüyorsun.
Ah benim merhametli Güzelim,
Sokaktaki çocuklarının mücadelesine üzülüyorsun,
Onların başını okşayıp derdine derman arıyorsun da,
Sana köle olmuş ruhuma neden pranga üstüne pranga vuruyorsun.
Penceresinin pervazına konan güvercinleri,
Şefkat ile besleyen canan!
Yaratanın rızkına kefil olduğu kuşa lokmalar veriyorsun,
Sevgine muhtaç bu acize kırıntısını çok mu görüyorsun.
Ey benim merhametli Dilberim
Sana kem gözlerle bakanlara,
O dudaklarından eşsiz cümleler dökülürken
Benden bir aşk lafzını neden esirgiyorsun.
Ey benim merhametli Cevherim,
Karıncaya merhamet nazarıyla bakan ceylanım,
Cennetin kapılarının merhametle açılacağına inanıyorsun da,
Bana cennet olan gönül kapına neden kilit vuruyorsun.
Halil Karadeniz - 01.09.2022