Aynı elim akibeti Türkler için de savunan el-Cahız aynen şöyle demektedir:
"Türkler zındıklık (Budizm) dinine girince artık harplerde mağlup olmaya başladılar. Türklerin en kahraman kabilelerinden biri olan Dokuz Oğuz (Uygur) kabilesi bunun misalidir. Halbuki, Dokuz Oğuzlar, Karluk Türklerinden sayıca bir kaç misli az oldukları halde, daima savaşlarda onlardan üstün olurlardı. Ne zaman ki Türkler bu zındıklık dinine girmeye başladılar oysa, bu zındıklık dini, insanları dünyadan el etek çektirme ve yumuşaklık telkin etmede Hıristiyanlık'tan daha kötü tesir eder, artık onların kahramanlıkları gitmiş, yiğitlik duyguları sönmüş ve pısırık çekingen bir millet olmuşlardır".
Kahramanlıkları dillere destan olan ve birçok Arap kaynaklarında Türklerin en haşin kabilesi olarak zikredilen Dokuz Oğuzların, Buda hatta, Mani gibi eski Asya dinlerinin aralarında yayılmasıyla bir anda askerlik ruhlarını kaybetmeleri sadece büyük Türk hayranı el-Cahız'ın değil, diğer bir kısım Arap yazarlarının da gözünden kaçmamıştır.