Kitabın yazarının hemşehrim olması, içindeki belirtmek istemediğim bir bölümünde geçen ortamın uğrak bir mekanım olması sebepleri beni bu kitabı okumaya iten ilk sebep oldu. İkinci sebep ise kitabın bölüm bölüm küçük hikayelerden oluşması ve sayfa sayısının az olması oldu. Sayfa sayısının az olduğu bir kitap, okuma alışkanlığımı tekrar kazanmama ortak olacaktı çünkü. Küçük hikayelerden oluşan bölümlerin hepsinde açık ve anlaşılır bir dil kullanılmıştır. Sadece iki veya üç kelimenin anlamını bilememiştim. Ancak hikayeler arasında bir illiyet bağının olmaması, hikaye unsurlarının her hikayede sert bir şekilde değişmesi, tarafımca bazı hikayeleri aklımda oturtmama engel olmuştur. Karakterler genel olarak hislerini, duygularını açık bir şekilde okura yansıtıyor. Hayatın tamamen içinden, basit ancak duygu yoğunluklu konular var. Sonuç olarak, hemen bitirmek isteyen, duygusal yoksunluğunu tamamlamak isteyen bir okur için tavsiye edebileceğim bir kitap.
Kalemine sağlık Ali Işık.