Az az ölüyoruz her gün.Yağmurdan havadan söz eder gibi,insanın her gün az az öldüğünü görüyorum,her yanda gördüğüm insanların...
Telaşla kendimi arıyorum..
Ben bu çağdan nefret ederim. Etimle, kemiğimle, hücrelerimle nefret ederim.
Yani sonsuzluk, mavilik, güneş. Kısacası yaşama sevinci. -Bu sevincini mi
