Hikâye ve romancının insanı tanımama lüksü yoktur. Bu hikâye ve roman için olmazsa olmaz bir unsurdur. Bundan yoksun olan yazarın, metninin basitliği ve sıradanlığı göze hemen çarpacaktır. Öyle ya, insanı tanımayan insana dair bir şeyden nasıl bahsetsin? "Güzel hikâyelerde biz, belli zaman, belli mekânlarda yaşayan, kendine has bir dünyası
